De jurist Harry Holla (1904-1992) groeide tijdens de Tweede Wereldoorlog uit tot een prominent verzetsman en zette zich belangeloos in voor een aantal in het nauw gedreven Vughtse en Bossche Joodse families.

Het boek is een biografie Jacques Verberne, huisarts te Den Haag en held op de Grebbeberg tijdens de meidagen 1940. Het is ook een boek over het leven van het echtpaar Jacques Verberne en Wilma de Vries. Twee twee mensen met een eigen achtergrond die midden in oorlogstijd trouwen. Wilma is op haar 10e wees geworden, opgevangen in het liberale gezin van haar tante en is een ondernemende twintiger. De streng katholiek en in militaire traditie opgevoede vader weet zich op zijn 28e heldhaftig te verweren op de Grebbeberg in de meidagen van 1940. Tijdens de oorlogsjaren moet hij langdurig onderduiken. Na de oorlog weet hij als huisarts een praktijk in Den Haag op te bouwen, mede dank zij de ondersteuning van Wilma.

Het boek bevat een aantal documenten van de hand van Henk Wennubst (Amsterdam 1891- Soerabaja 1948). Het eerste is een verslag uit 1913 over zijn reis als jonge man naar de Groene Smaragd, waar hij de rest van zijn leven zal blijven wonen en ondernemen. Het tweede deel bestaat uit een serie brieven aan zijn zoon Dick Wennubst die na de scheiding zijn moeder terug naar Nederland volgde en daar tijdens de oorlog bleef. Na de dood van zijn vader heeft hij de zaak in Indonesie overgenomen.

Zus, Erna en Wenny zijn een en dezelfde vrouw. Die namen staan voor verschillende fasen van haar leven (1918-1978). Ze woont twee lange perioden in Nederlands-Indië, waar ze zowel groot geluk (Zus) als – na haar studie in Nijmegen – extreme ellende in de jappenkampen (Erna) meemaakt. De terugkeer naar Nederland na de oorlog valt haar zwaar en heeft een persoonlijke crisis tot gevolg. Ze (Wenny) vindt uiteindelijk meer geluk bij echtgenoot Peter ‘Piet’ Nefkens, in haar gezin en in het vrijwilligerswerk in Amersfoort. Deze ervaringen en haar diepe, katholieke geloofsopvatting drukken hun stempel op Wenny Nefkens-Wennubst, een vrouw die niet makkelijk geleefd heeft.

Ruim een eeuw beslaat de geschiedenis van de doortastende ondernemersfamilie Nefkens in Amersfoort, die een belangrijk stempel heeft gedrukt op het particulier en openbaar vervoer. Jan Nefkens veroverde eind negentiende eeuw een positie als marktleider in de rijwielhandel met topmerken als Adler en Simplex. Zijn zoon Henri professionaliseerde de zaak en richtte zich uiteindelijk volledig op ‘automobielen’, dankzij de samenwerking met het Amerikaanse General Motors. De NV Henri Nefkens voerde merken als Chevrolet en Pontiac. Opvolger Piet slaagt er vervolgens in de continuïteit van het bedrijf te garanderen tijdens de Tweede Wereldoorlog, en in de wederopbouw groeit het bedrijf gestaag, vooral door het merk Opel. Bovendien verzorgt hij decennialang het openbaar vervoer in de almaar uitdijende stad.

“Ik wilde begrijpen waar ik woon.” Dat was de motivatie om de geschiedenis van het buurtschap Cuy in de Bourgogne te schrijven: van de vroegst bekende inwoner uit 1291 tot en met het nationale kampioenschap van een lokale stier in 2017. Het ongekende Cuy is de weerslag van ruim 700 jaar ‘kleine geschiedenis’. Er zijn verrassend veel lezenswaardige verhalen gevonden die vervolgens toegankelijk zijn gemaakt voor een groot publiek. De bloei en neergang van een plattelandsgehucht worden daarmee meer dan een voetnoot van de geschiedenis.

« Je voulais comprendre où je vis. » C’était la motivation pour Peter Baas d’écrire l’histoire du lieu-dit de Cuy en Bourgogne : du plus ancien résident connu de 1291 au championnat national d’un taureau local en 2017. Cuy inédit est le reflet de plus de 700 ans de « petite histoire ». Le lecteur traverse un nombre surprenant d’histoires et d’évènements réactualisés et rendus accessibles à un large public. L’ascension et le déclin d’un hameau rural deviennent ainsi plus qu’une note en bas de page de l’Histoire.

De jaren 1789, 1870 en 1940 staan voor onrustige en turbulente tijden in Frankrijk. Drie edelen uit het departement de Nièvre, familie van elkaar en alle drie met een link met het Chateau de Cuy, houden een dagboek bij. Jean-Jacques de Cotignon maakt de Franse Revolutie mee, Claire Millereau – LeFranc de opstand in 1970 en René Robert het begin van de Tweede Wereldoorlog.